Zwee Pälzer in Afrika

Vun Sunndaag uff Moondaag hemmer e Nacht beim Alain gschlofe. All die, wu do wohne dun, warn do un henn unz viel gefroht. Mer henn uns des ganse emol ageguckt un henn dann schneeges verdeelt. Die kleene Kinner henn uns des Zeisch, sah mer jetz emol so, kwasi aus de hend gerisse. Dodeno hemmer uns des Land um die lemhitt drumrum betracht und sinn es bissje spaziere gang, mit hunnert kinner dodebei. Als es dann duschter wurd, hots halt Owendesse gebb, mer sahn es mol so: es war nix Neies debei. Schää war uff de anner Seid, dass es was Ordentlisches zu trinke gebb hot. Es hot zwar ken Woi gebb, dodefor awwer fer de Groß e Bier und fer de Kleh e Fanta Lemmon. Aller dann, weil's duschter war wie nix, is de Kleh, dann e mol gschlofe gang unn de Gros, weil er halt schunn gros is, is nochemol naus, um noch e bissje zu reläxe. Moins, um vertel sechse, mer henn gedenkt, mer werrn verrickt, henn die Ruander Halligalli fabreziert, des glabt uns kenner. Aller, dann simmer halt uffgestann un henn e bissje was gfristickt. Dann wollden se uns en Tee abiede, des war e brie aus milsch un mer wissen net was sunscht noch. Aller, de Gros hot de Kleh dann vumm Tee gerett, indem se zu fuchzigschst Fußball spiele gang sinn. Un weil se de Gros dann ah noch verheirate gewollt henn, hot er sisch erscht emol die fies gewesch, des fanden die Ruander dann zum Kreische. 
Es End vum Lied war: Woi wollden se net, kiih hot er net, un Banane wolld er net. De kleh Luggas iwwerleegt, vielleischt werd's jo bei demm was. Es war schä gewesst, die Leid warn lieb un nett, mer sinn satt geworr und ganz zum Schluss: Es lebe die Pfalz, un Ruanda ah! Aller dann, de Gros griest sei Oma ( muscht disch nett schämme) und de Kleh die gans anner Bagage ( an der Stell: de Gros wollt jo liwwer "Bagasch" schreiwe, awwer em Anna Lena sei Mudder, hot dann gsat, dass des so ordinär wär. Aller jetz is des ewe so) 





Aller machens gut, 

Em Joscht sein Luggas & 
Es Barbische Paul, Stadtrad vunn Grinstadt

Kommentare

Beliebte Posts aus diesem Blog

SPENDENAKTION - Mittagessen für unsere Partnerschule

The big five - oder: unsere Geduld wurde am Ende mehr als belohnt

Dankeschön!